Diablo 4, geçen yılki en sevdiğim oyunlardan biriydi, bu yüzden geliştirici Blizzard’ın şeytani ARPG'si için ilk genişleme olan Vessel of Hatred konusunda büyük beklentilerim vardı. Neyse ki, Nahantu'nun ormanları ve bataklıklarında geçen bu aksiyon dolu haçlı seferi, beklediğimden daha az dolgun olmasına rağmen, tam olarak ihtiyaç duyduğumuz şey. Aslında, kısaltılmış kampanya, tamamlanmamış hikaye ve mütevazı bir son oyun içeriği, bu genişlemenin bazı yönlerden bir önsöz gibi hissettirmesine neden oluyor. Ancak yaşam kalitesi iyileştirmeleri, meta değişiklikleri, yeni raid etkinliği ve harika yeni karakter sınıfı o kadar iyi ki, birkaç yüz saat daha XP grind etmeye ve parlayan ganimetler kazanmaya devam etmekten mutluyum.

Vessel of Hatred, temel kampanyanın bizi bırakıp gittiği çılgın uçurumdan hemen alıyor; nefretin kızı şimdi ölmüş ve genç bir maceracı, cennetin en çok aranan iblislerinden biri olan Mephisto’yu içeren bir ruh taşını almış. Bu yaklaşık altı saatlik hikaye boyunca, saf kötülüğün tezahürünün kaçınılmaz bir dirilişe yaklaştığını izlerken, şeytanın planları bozuluyor... ama olaylar herhangi bir doruk noktasına ulaşmadan çok önce sona eriyor ve bizi başka bir uçurumla baş başa bırakıyor (görünüşe göre bu durumu bir süre daha yaşayacağız). Bu da kampanyayı genişlemenin en zayıf kısmı haline getiriyor. Elde ettiğimiz az sayıda lore, karakter ve önemli olaylar oldukça etkileyici olsa da, bunların sayısı fazlasıyla az ve az bir tatmin sunuyor.

Neyse ki, hikaye boyunca ve sunulan kesirler dışında yaptıklarınız, Diablo 4'ün her zamankinden daha heyecan verici. Seviye ve ganimet sistemi değişiklikleri, ek zindanlar ve yan görevler gibi her şey harika. Rune kelimeleri, ekipmanınıza özel büyüler koymanıza izin veren geri dönen bir özellik, build craftinge bir katman daha ekliyor ve Kurast Yeraltı Şehri'nde geçirdiğim akşamlar, tarama sonu ganimetleri için sonsuz bir şekilde tekrar oynanabilir ve harika bir zindan. Her görev tam anlamıyla mükemmel değil; örneğin, büyük, aptal bir canavarı yavaş yavaş takip ettiğiniz ve son varış noktasına ulaşmasını beklediğiniz mevsimsel Realmwalker etkinliği biraz yavaş ilerliyor ama Nahantu bölgesinde kesip biçmek, harita üzerinde eklenen güney kısmında pek sıkıcı değil.

Seviye sistemi değişikliklerinden özellikle memnunum; artık 100 yerine 60’ta sınırlı ve ardından size 300 seviye aşırı seviye kazanma şansı sunuyor. Bu kısaltılmış tırmanışın sonucu olarak, son oyun aşamasına çok daha erken ulaşabiliyorsunuz, bu da her sezon yeni karakterler oluştururken çok güzel olacak. Daha yüksek dünya seviye zorluklarında ilerlerken daha fazla zaman harcayacak, daha güçlü ganimetler kazanacak ve yükselteceksiniz. Önceki Diablo 4 merdiven tırmanma yolculuğunda bazen yavaş noktalar oluyordu, bu akıcı versiyon ise 300’e kadar güzel hissediyor ve bu durum, birkaç karakterde tekrar etmeye daha fazla istek duyuyorum; bu, cehennemin ordularıyla mücadelede uzun vadeli taahhüdümü önemli ölçüde artıracaktır.

Spiritborn, en sevdiğim sınıflardan biri haline geldi.

En sevdiğim yeni mekanik, NPC kahramanları maceralarınıza katılmak için işe almanıza olanak tanıyan paralı asker sistemi. Bu, yalnız oyuncuların, bilgisayar kontrollü arkadaşlar ya da iki tanesinin yanına katılmasıyla birlikte kooperatif gruplarla şanslarını eşitlemesine yardımcı oluyor; örneğin, yay ile destek sağlayan uzun menzilli ödül avcısı Subo ve düşmanlarınızı gölge alemine gönderen şeytani güçleri kullanan bir demon çocuğu Aldkin. Bu sadık arkadaşların her biri, tarihlerini öğrenebileceğiniz kendi tanıtım görevlerine sahip ve onlarla ne kadar çok zaman geçirirseniz, o kadar çok XP kazanarak yeni yetenekler ve diğer ödüller açıyorlar.

Ancak en önemli yeni şey, son derece özelleştirilebilir karakter sınıfı olan Spiritborn. Bu sınıfla genişlemenin neredeyse tamamını geçirdikten sonra, hızla en sevdiğim sınıflardan biri haline geldi. Bu kabileci sihirli savaşçı, onları tanrısal güçle donatan koruyucu ruhlarla bağlantısına dayanıyor; bu ruhların her birinin kendine özgü, hatırlanabilir bir tarzı ve güçlü ve zayıf yönleri var. Goril ruhu, sizi dokunulmaz bir tank yaparken, düşmanlarınızı size saldırmaya cesaret ettikleri için dikenler ile cezalandırmayı amaçlarken, harika bir şekilde saldırgan olan jaguar, sizi hızlı bir şekilde saldıran bir DPS makinesine dönüştürüyor (bu sınıf oldukça savunmasız). Kartal, hareketliliğe odaklanırken, harita etrafında teleport yapmanızı ve vurulması çok zor hale gelmenizi sağlıyor; kişisel favorim olan centipede ise, geniş alanları zehirle kaplayarak hayat çalabilme yetenekleriyle sizi neredeyse dokunulmaz kılıyor.

Gerçekten harika olan kısım ise, her ne kadar bir veya iki ruha odaklanmak en iyisi olsa da, hayalet yaratıkların her birinin sunduğu yeteneklerin herhangi bir kombinasyonunu karıştırıp eşleştirebilmeniz. Yani barbar sınıfıyla berserking ve kanama hasarı veya büyücüyle kalabalık kontrolü ve AoE hasarı gibi belirli bir yetenek setinde ustalaşmak yerine, Spiritborn ile çok daha fazla seçeneğe sahip oluyorsunuz. Bu modülerlik, bir buildin sizin için işe yaramadığı zaman özellikle harika çünkü başka bir karaktere geçmek yerine, yeteneklerinizi yeniden ayarlayabilir, birkaç ekipman parçasını değiştirebilir ve hemen temkinli bir tanktan saldırgan bir cam topa dönüşebilirsiniz. Eski sınıflar o kadar derinleşmeyi sağlasa da, daha odaklı oyun stilleriyle, fikrini değiştirmek ve farklı yaklaşımlar denemek isteyenler için Spiritborn, gerçek bir kurtuluş.

Karanlık Kale, Vessel of Hatred'in en büyük öne çıkan özelliklerinden biri.

Vessel of Hatred'in en büyük öne çıkan özelliklerinden biri, Dark Citadel adı verilen yeni son oyun kooperatif etkinliği. Bu zorlu gauntlet, siz ve üç arkadaşınızın şeytani patronları yenmesini ve ölümcül bir kalenin üç farklı kanadında raid benzeri bulmaca mekanikleri tamamlarken, sayısız yüksek seviyeli düşmanı alt etmesini gerektiriyor. Bu, serinin ilk türden etkinliği ve kesinlikle erken bir deneme izlenimi verse de, Diablo'nun bugüne kadar sahip olduğu en iyi son oyun etkinliği. Nightmare Dungeons ve temel oyundaki Uber Lilith patronu dövüşünü, kıyasla yetersiz hale getiriyor.

İki gerçeklik arasında grubumuzu bölmek ve bir patronun bağışıklık korumasını indirme koordinasyonunu sağlamak, Diablo 4'te geçirdiğim en eğlenceli anlardan biriydi ve yüksek kaliteli ganimetlerle dolmak, yeniden oynamak istememe neden oldu. Ancak geliştirilmesi gereken pek çok yön var; tüm raid mekanikleri o kadar basit ki, grubumuz her kanattan minimum koordinasyonla ve her bir kanatta birkaç başarısız denemeyle sonuna kadar geçebildi. Yine de, bu, Blizzard’ın gelecekteki genişlemelerde üzerine inşa etmeyi dört gözle beklediğim son derece etkileyici bir ilk taslak ve zaten mükemmel bir aksiyon-RPG’de bulunan en eğlenceli etkinlik.

Böyle harika bir kooperatif etkinliğe dalmakla birlikte, Vessel of Hatred'in sonunda Diablo'ya eşleştirme işlevselliği (Party Finder olarak adlandırılan) getirmesi çok hoş, böylece kolayca diğer gezginlerle grup bulabilirsiniz. Beklediğiniz gibi, belirli dünya seviyelerinde oynayan gruplar oluşturma veya arama, belirli etkinliklere katılma, grup sohbetinde konuşma isteği ve tüm standart iyilikleri bulabilirsiniz. Benim gibi, gerçekten kooperatife ihtiyaç duyan bir etkinlik olmadıkça yalnızca Sanctuary etrafında dolaşmayı sevenler için, bu gerçekten şık bir özellik ve bu, Karanlık Kale'yi daha fazla gereksinim haline getirdiği için mükemmel bir zamanda geldi.

Bir buçuk yıl içinde, Vessel of Hatred'in şu ana kadar en dengesiz Diablo 4 versiyonu olması biraz şaşırtıcı. Bu, beni kızdıracak kadar kötü değil, ama birçok çökme, tamamlanmayan görevler, önemli NPC'lerin çoğalması ve haritada koşarak gülünç bir şekilde dolaşması, patronların neden yok yere kalıcı olarak dokunulmaz hale gelmesi ve daha fazlasıyla, zaman zaman genel deneyimi gölgeleyen bir ıslak örtü gibi geldi. Bu sorunların bir kısmının veya tamamının, gelecek haftalarda ve aylarda ele alınacağına eminim, ancak Nahantu'daki zamanım beklediğimden çok daha az cilalıydı. Ancak bazı hatalar da pek kötü değildi; örneğin, arkadaşlarım ve ben, olduğumuzdan çok daha fazla XP kazanarak birkaç dakikada 50 seviyeye ulaşmamıza neden olan bir hata… bu aslında oldukça eğlenceliydi.

Sonuç

Diablo 4: Vessel of Hatred, keşfedilecek harika bir yeni alan, oynayamaktan vazgeçemediğim görkemli bir modüler karakter sınıfı, etkileyici bir raid etkinliği ve çok daha fazlası ekleyen harika bir genişleme. Ancak eklediği hemen hemen her şey harika olsa da, zayıf kampanya ve hikaye açısından yeterince derinlik sunmuyor ve sayısız hata zaman zaman düşüşlere neden olabiliyor. Neyse ki, meta değişiklikleri, büyük ölçüde geliştirilmiş bir ilerleme sistemi, rune kelimelerinin yeniden dirilişi ve NPC yoldaşları, Diablo 4 için büyük kazanımlar; bu, bu arada genişlemenin nereye götüreceğini görmek için biraz daha bekleyeceğimiz anlamına gelse de.